Toksyna botulinowa wytwarzana przez bakterie Clostridum botulinum znana jest w medycynie od wielu lat. Po raz pierwszy wykorzystał ją w 1973 roku P. Scott w celu wykonania blokady neuromięśniowej.
Mechanizm działania toksyny botulinowej polega na zahamowaniu wydzielania neurotransmitera zakończeń nerwowych, czyli acetylocholiny, w obrębie połączeń nerwowo-mięśniowych, czego rezultatem jest rozkurcz i rozluźnienie mięśni, a więc ich relaksacja. Toksyna hamuje również wydzielanie gruczołów potowych, zmniejsza bóle, a szczególnie ma wpływ na zespoły bólowe połączone z napięciem mięśni, np. napięciowe i migrenowe bóle głowy.
Czas działania toksyny botulinowej wynosi około 3 miesięcy. Po upływie tego okresu należy zabieg podania leku powtórzyć.
Z uwagi na fakt, że toksyna botulinowa jest naturalną trucizną prowadzenie leczenia wymaga dużej wiedzy oraz doświadczenia.
Obecnie toksyna botulinowa znalazła zastosowanie m. innymi w leczeniu:
- dystonii ogniskowych (np. kurcz powiek, kręcz karku, kurcz pisarski, dysfonia);
- połowiczego kurczu twarzy;
- spastyczności kończyny górnej i kończyny dolnej po udarze mózgu;
- spastyczności w przebiegu MPD;
- nadpotliwości pach, rąk, stóp;
- migreny przewlekłej;
Toksyna botulinowa ma również szerokie zastosowanie w medycynie estetycznej.
Anna Rogoziewicz kwalifikuje pacjentów i nastepnie prowadzi terapię toksyną botulinową w chorobach neurologicznych.